Het aanpassen van het geluid is beslist een wetenschap. Veel audiofans hebben hun hele leven naar de audio geluisterd, maar hebben nooit het gevoel dat de audio niet goed genoeg is en hebben uiteindelijk aangekondigd het op te geven. Dit is het resultaat van het niet aanpassen van het geluidssysteem. Hoe het geluidssysteem aanpassen? Het matchen van apparatuur is een wetenschap, en ruimteverwerking is ook een wetenschap, maar ik denk dat het belangrijkste de aanpassing van de luidsprekerplaatsing is. Als je een ruimte hebt die vrij kan worden gebruikt, als je de verheven motivatie hebt om "naar goede muziek met geluid te luisteren". U heeft geen reden om de juiste luidsprekeropstelling niet zelf aan te passen.
1. 'Positie' heeft niets te maken met 'positionering'
Omdat de aanpassing de "positie" van de speaker is, denken veel mensen natuurlijk dat de aanpassing van de speakerpositie is om te luisteren naar de "positionering". In feite goed of fout. En ik kan je met vertrouwen zeggen: als je audiovisuele positionering als referentiestandaard gebruikt voor het aanpassen van de positie van de luidspreker, zul je nooit de juiste plaatsingspositie vinden! Waarom? Vanwege de positionering ligt de focus op het geluidseffect en het geluidseffect Waar is de waarheid? Zeg niet dat je het niet weet, ik weet het niet, zelfs de producer, geluidstechnicus en uitvoerder van de opname zullen het niet weten! Het is zo ijdel en etherisch om dingen te gebruiken dat niemand de waarheid kent als de maatstaf voor aanpassing. Ding?
De positionering van de luidspreker is om een punt te vinden waar de geluidsenergie van elke frequentieband van het geluid gelijkmatig wordt verdeeld. Waarom moet de geluidsenergie van elke frequentieband worden gebalanceerd? Omdat alleen op deze manier we de juiste geluidsprestatie van het instrument kunnen horen zonder te worden vervormd; alleen op deze manier kunnen we horen wat de muziek wil uitdrukken. Ik heb in het vorige artikel al gezegd: Wat we horen is niet het geluid dat door de luidspreker wordt gemaakt, maar het geluid dat door de hele ruimte wordt geproduceerd nadat de trilling van de luidspreker de ruimte "triggert". Op bepaalde punten in de ruimte zal dit triggereffect bijzonder gebalanceerd zijn, en het is erg effectief voor ons om een heldere geluidsgolf te voelen, wat resulteert in een "heel echt" en "heel realistisch" geluid.
2. Vermijd het ontwikkelen van brandende films en gebruik muziek goed
Veel mensen denken dat audio-aanpassingen moeten worden gemaakt met "koortsfilms", en gewone platen moeten worden gebruikt om naar high-end luidsprekers te luisteren, maar het echte vermogen is niet te horen. Persoonlijk denk ik dat het precies het tegenovergestelde is. Wat zijn koortsfilms? De meeste koortsfilms zijn gemaakt voor geluidseffecten. Met andere woorden, het uitgangspunt van deze platen is niet om "betere muziek te presenteren", maar om "muziek te gebruiken om overdreven geluidseffecten te presenteren". Dergelijke overdreven geluidseffecten kunnen op de meeste luidsprekers goed presteren, omdat het oorspronkelijk is opgenomen om audiofans te plezieren. Als je alleen audiofielen gebruikt om het geluid aan te passen, kun je deze geluidseffecten gemakkelijk horen en voel je je tevreden, en is de voortgang beperkt. Bovendien kan het op deze manier afgestelde geluidssysteem alleen overdreven geluidseffecten produceren, maar het is onbevredigend om naar de meeste platen te luisteren.
Mijn suggestie is: gebruik alstublieft echt goede muziek om het geluid aan te passen, en gebruik alsjeblieft meer klassieke muziek, het beste is symfonie. Waarom "goede muziek" gebruiken? Omdat echt goede muziek connotaties heeft die moeten worden uitgedrukt. Als een set luidsprekers de connotaties van goede muziek niet duidelijk kan uitdrukken, krijgt het luisteren naar goede uitvoeringen en middelmatige uitvoeringen alleen vergelijkbare geluidseffecten. Zo'n geluidssysteem heeft een zeer beperkte zeggingskracht en helpt ons helemaal niet om muziek te waarderen. Daarentegen kunnen we op een goed geluidssysteem duidelijk de rijke muzikale connotatie horen die een goede uitvoering wil uitdrukken. De informatie van deze muziek werd feitelijk opgenomen door de microfoon die ter plaatse was geplaatst, en nadat de plaat was verzegeld, werd deze "gedecodeerd en hersteld" door het audiosysteem. Hoe sterker het reductievermogen van het geluidssysteem, hoe duidelijker de muziekuitdrukking die we kunnen horen. Als we de onvruchtbare uitvoering als referentie nemen voor het aanpassen van het geluid, dan horen we na een lange tijd afstemmen nog steeds kale en inhoudloze uitvoeringen, waardoor we geen manieren kunnen vinden om dichter bij de muziekuitvoering te komen.
3. De concertzaal is een echte "reproductie van het originele geluid"
Is het omdat dit manuscript op "MUZIK" is gepubliceerd, dat ik zei dat klassieke muziek moet worden gebruikt om het geluid aan te passen? Nee, er is één grote reden om klassieke muziek te gebruiken om het geluid aan te passen: de uitvoering van klassieke muziek is het enige dat overblijft in de wereld. Een muzikale uitvoering versterkt door een microfoon. De scènes die we in de concertzaal horen zijn allemaal "reproductie van het originele geluid", zodat iedereen die naar het concert is geweest, kan begrijpen hoe de klassieke muziek ter plekke klinkt.
Of het nu jazz, rock of elektronische muziek is, de geluidscontroller moet het volume van de microfoon of het instrument op de uitvoeringslocatie aanpassen en zelfs de geluidseffectregeling zoals echo en egalisatie toevoegen om te produceren wat we horen. het geluid van. De tourprestaties van een rockband kunnen in elke locatie heel verschillende geluidseffecten hebben, en deze verschillende geluidseffecten zijn mogelijk niet hetzelfde als het geluid op de plaat. Het overgrote deel van de niet-klassieke muziek wordt niet eens door alle muzikanten tegelijk in de studio opgenomen, maar is het resultaat van meerdere opnames en mixen. Zo'n "composiet" is totaal anders dan de beleving van livemuziek.
4. De mix is in lijn met de luisterimpressie van de scène
Lezers die wat onderzoek hebben gedaan naar opnemen, kunnen vragen hebben: "Hé, deze auteur is te onwetend. De meeste klassieke muziek is het resultaat van opnemen met meerdere microfoons en mixen van meerdere tracks! Dit is hetzelfde als andere. Is dat niet het geval? muziek hetzelfde? " Het is niet hetzelfde, want als we in de concertzaal naar klassieke muziek luisteren, is onze ervaring met de verdeling van het geluid van het orkest ongeveer hetzelfde (omdat de uitvoering in de concertzaal niet wordt vervormd door de microfoon, alleen door de Space Enhancement). Daarom luistert de ingenieur voor het mixen van klassieke muziek mogelijk niet naar de opnamesite, maar hij kan nog steeds de ervaring van het luisteren naar klassieke muziek volgen en proberen de balans van verschillende frequentiebanden te reproduceren, vergelijkbaar met de scène tijdens het mixen. wordt het mixen van andere muziek "vertegenwoordigd door één site", en kunnen verschillende mixtechnici totaal verschillende geluidseffecten mixen.
Bovendien, hoewel klassieke muziekopnames vaak zijn gemixt en bewerkt, werden ze allemaal tegelijkertijd door het hele orkest op dezelfde locatie opgenomen. Daarom, hoewel de microfoons in tien verschillende posities kunnen worden verdeeld, worden ze allemaal opgepikt door de weerkaatsing van dezelfde ruimte. Daarentegen worden jazz-opnames ook tegelijkertijd uitgevoerd, maar om het geluid schoon te maken, neemt de drummer of bassist meestal in een aparte kleine ruimte op en kunnen deze microfoons niet de volledige ruimtelijke informatie ontvangen.
Vergeet de geluidseffecten een tijdje en omarm muziek met heel ons hart, we kunnen beter begrijpen wat hoogwaardige geluidsweergave is.
Onze andere producten:
