SDRAM is een relatief langdurig iets, maar als we het erover hebben, zal het zeker niet worden verward met DDR. SDRAM, zoals we gewoonlijk begrijpen, is eigenlijk SDR SDRAM, de eerste generatie SDRAM, terwijl DDR1 zelfs nu de tweede generatie is. De gebruikte DDR4 is eigenlijk de SDRAM van de vijfde generatie, die hier moet worden verduidelijkt. Om het verschil te laten zien, wordt SDR in volgende artikelen gebruikt om te verwijzen naar SDR SDRAM, en DDR om te verwijzen naar DDR SDRAM.
Zoals veel mensen hebben geantwoord, is hun essentiële verschil het verschil in periodieke werking (ook wel klokbemonstering genoemd), wat leidt tot een groot verschil in het daaropvolgende ontwerp. SDR is een "single data transfer mode". Het kenmerk van dit geheugen is om een bewerking (lezen of schrijven) uit te voeren op de stijgende flank van een golfvorm in een geheugenklokcyclus, terwijl DDR verwijst naar enkele nieuwe ontwerpen en technologieën. In een geheugenklokcyclus wordt een bewerking uitgevoerd op de stijgende flank van de golfvorm en wordt er ook een bewerking uitgevoerd op de dalende rand van de blokgolf, wat gelijk is aan die in één klokcyclus, DDR kan de taak voltooien die kan worden voltooid in twee cycli van SDR. Daarom zijn de prestaties van DDR-geheugen met dezelfde snelheid in theorie meer dan het dubbele van die van SDR-geheugen, wat eenvoudig kan worden begrepen als 100 MHZ DDR = 200 MHZ SDR.
Wat betreft het overwegen van de lengte van SDR in ontwerp, denk ik dat dit voor iedereen de meest interessante kwestie is. Hoewel de toepassing van SDR niet veel is, vragen mensen ons toch vaak. Het volgende is een betere. Het antwoord op het artikel is ook een referentie voor iedereen.
De netizen van Ergaozi zei: "Hoewel ze allemaal synchroon dynamisch willekeurig toegankelijk geheugen worden genoemd, zijn ze heel verschillend in technologie. Sdram behoort tot de eerste generatie ram en ddr-sdram behoort tot de tweede generatie ram. Het gebruikt dubbele datasnelheid en pre-access technologie. , De transmissiesnelheid is meer dan het dubbele van die van de eerste generatie. In de lay-out hoeft sdram niet eens even lang te zijn, behalve voor hoge prestatie-eisen."
Een netizen van Shanshui Jiangnan zei: "Sdram is gesynchroniseerd met een gemeenschappelijke klok. Gegevens en kloksignalen hoeven niet even lang te zijn, maar er is een langste vereiste, dus de bedrading moet zo kort mogelijk zijn."
Er zijn enkele andere netizens die soortgelijke opvattingen hebben. Wij zijn het eens met deze stelling. Normaal gesproken, als de SDR-frequentie lager is dan 100 MHz, kan het bereik van gelijke lengte groter zijn. Relatief gezien hoeft u het niet opzettelijk te besturen, en als de frequentie hoger is dan 100 MHz, moet speciale aandacht worden besteed aan het PCB-ontwerp. De isometrische lengte kan worden berekend door middel van een nauwkeurige timingsimulatie. Onze vuistregel is om de lengte van alle signalen zoveel mogelijk te controleren. Het is het beste als de lengte niet meer dan 3 inch is onder beheersbare omstandigheden. . Dit wordt vermeld in het vorige artikel van dhr. Gao over Timing Design, dus ik zal het hier niet uitleggen.
Oké, nu officieel terug naar ons DDR-tijdperk.
De transmissiesnelheid van het geheugen kan snel worden verhoogd. Naast de vooruitgang van het chipfabricageproces, is de belangrijkste technologie dubbele datasnelheid en pre-access. In feite is de kernfrequentie van het geheugen in principe hetzelfde, tussen 100 MHz en 200 MHz. Algemeen wordt aangenomen dat de geheugenkernfrequentie van 200 MHz de limiet is van de huidige technologie (behalve voor overklokken). DDR-technologie verdubbelt de datatransmissiesnelheid. Zoals weergegeven in figuur 2, bemonstert DDR gegevens op zowel de boven- als onderrand van het kloksignaal. Op deze manier kan DDR, als dezelfde klok 200MHz is, een datatransmissiesnelheid van 400Mb/s bereiken.
De pre-access technologie verbetert effectief de datatransmissiesnelheid in de chip. Prefetch vergroot de bitbreedte van de DDR-geheugenarray. Zoals weergegeven in afbeelding 3, is dit het pre-toegangsproces van DDR2 en DDR3. Het is te zien dat omdat de pre-access is toegenomen van 4 bits naar 8 bits, dezelfde bus. Bij frequentie en datasnelheid is de kernfrequentie van DDR3 de helft van die van DDR2. Het verlagen van de kernfrequentie kan het stroomverbruik verminderen, de warmteontwikkeling verminderen en de geheugenstabiliteit verbeteren. En onder dezelfde geheugenkernfrequentie zijn de busfrequentie en datasnelheid van DDR3 tweemaal die van DDR2.
Onze andere producten:
