Zoals we allemaal weten, zijn veel mensen gestoord door het per ongeluk fluiten van microfoons en vage geluidsversterking tijdens het bijwonen van conferenties of het houden van toespraken. Dus hoe kies je microfoons en gebruik je ze redelijk bij het opzetten van een geluidsversterkingsproject in een vergaderruimte? Wat? Het volgende is een analyse voor u een voor een: Het geluid in de vergaderruimte moet gewoonlijk helder, duidelijk en matig luid zijn. Bij het opzetten van de locatie kunnen sprekers niet naar de locatie gaan om auditie te doen. Om een helder en duidelijk geluidseffect te bereiken tijdens live geluidsversterking (de luidheid is precies goed maar niet de vraag naar gehuil), is er een zekere mate van kennis in de selectie en plaatsing van microfoons.
1. De keuze van microfoon
Aangezien verschillende microfoons verschillende effecten hebben op verschillende geluidsbronnen, is het noodzakelijk om een grondig begrip te hebben van de technische kenmerken, functiekwaliteit en toepasbare situaties van de microfoon voordat u een microfoon kiest. Naast de elektro-akoestische indicatoren zoals de gevoeligheid van de microfoon, de afstemming van de uitgangsimpedantie en de ingangsimpedantie van de mixer, moet ook rekening worden gehouden met de richtingskarakteristieken van de microfoon, frequentieresponskarakteristieken en de vorm van de microfoon in de vergaderruimte. .
Wat de richtingsgevoeligheid betreft, is de supercardioïde vorm geschikt voor het oppikken van geluid op afstand, de cardioïde vorm is geschikt voor de meeste situaties en de niet-directionele microfoon is niet geschikt voor het oppikken van spraak, omdat simpelweg een echo veroorzaakt. Bovendien moet u in de vergaderruimte een microfoon kiezen met de juiste richtingskarakteristieken volgens het sprekersplan. Voor het geluidsversterkingssysteem met gecentraliseerde of semi-gecentraliseerde planning moeten de richtingskarakteristieken van de microfoon cardioïde of supercardioïde zijn; voor het geluidsversterkingssysteem van gedecentraliseerde planning moeten doorgaans cardioïde microfoons worden gekozen. De nagalmtijd van de zaal is niet te lang. U kunt ook kiezen voor niet-directionele microfoons; wanneer de geluidsbron zich zeer dicht bij de microfoon bevindt, kunt u technische indicatoren gebruiken om het dichtbij-sprekende effect van de dichtbij-sprekende cardioïde microfoon te elimineren.
Wat betreft de frequentieresponskarakteristieken van een microfoon, zijn microfoons met een iets lager statisch doel en goede transiënte karakteristieken vaak beter dan microfoons met een iets hoger statisch doel en slechte transiënte karakteristieken. Twee mensen, een microfoon met een uniforme en soepele frequentierespons van lage naar hoge frequentie is beter dan een bepaalde frequentieband, omdat sommige van de uitstekende ook gehuil kunnen veroorzaken.
Bovendien worden doffe stemmen vaak verergerd door de nabijheid van de microfoon. Het kan natuurlijk worden gecompenseerd door elektronische proeflezing (in het geluidsoverdrachtscircuit). Dit heeft geen effect op de stem die te laag is, maar het heeft wel beperkingen voor de beweging naar voren en naar achteren. De afstand tussen de luidspreker en de microfoon moet stabiel zijn, anders zijn er laagfrequente componenten. Verandering, en de verhouding tussen het directe geluid en het weerkaatsende geluid (in een "levendig" geluidsveld met een akoestische toestand) zal ook veranderen.
Microfoons met een groot aantal pieken tussen 6000 en 9000 Hz zullen het sissende accent meer tandachtig maken. Je kunt natuurlijk ook elektronische methoden gebruiken om te proeflezen, maar je moet wel betalen voor de waarde van het dode punt bovenaan. Daarom is het meestal niet nodig om hoogwaardige microfoons in de vergaderruimte te gebruiken, alleen een microfoon met een soepele respons. Wat betreft de interne structuur van de microfoon, werden moving coil microfoons in het verleden meestal gebruikt voor geluidsversterking in vergaderruimten. In de afgelopen jaren, met de uitbreiding en verbreding van vergadertafels, kiezen de meesten nu voor condensator zwanenhals microfoons. Op deze manier wordt, wanneer de vergadertafel relatief breed is, de spreker niet naar de zijkant van de tafel geduwd en wordt er geen geluid opgevangen. Bovendien is de microfoonkop van de condensatormicrofoon relatief klein, zodat deze het gezicht van de luidspreker niet bedekt, is ook een van de redenen om te kiezen.
Samenvattend, naast speciale behoeften, bevelen vergaderruimten gewoonlijk het gebruik van een brede frequentierespons, uniforme frequentierespons transmissie-eigenschappen, soepele, lage vervorming condensator zwanenhals cardioïde microfoon aan.
2. De plaatsing van de microfoon
De plaatsing van de microfoon in de vergaderruimte is meestal onderverdeeld in twee typen: plaatsing op een bureau en plaatsing van een microfoonstandaard. Let bij het plaatsen van de microfoon op het bureaublad op de hoek en het interval tussen de mond van de spreker en de microfoon. Het is het beste om de middenas van de microfoon uit te lijnen met de mond van de spreker. Op dit moment zijn de frequentieresponskarakteristieken van de microfoonuitgang de beste; Hoe verder het onderdeel tegen de centrale as ingaat, hoe slechter de frequentieresponskarakteristieken, des te ernstiger het verlies van de hoge tonen en de vermindering van de uitgangsspanning van de microfoon. Meestal cardioïde microfoon, de hoek tussen de mond en de middenas is binnen 450 schaal.
Wanneer u in de vergaderruimte spreekt, moet de microfoon 20-30 cm van de mond verwijderd zijn om de duidelijkheid van spraak te verbeteren. Als het te dichtbij is, zal het gemakkelijk laagfrequente spuitaccenten vertonen, wat de helderheid van het geluid zal beïnvloeden. Als het te ver is, pikt de microfoon te veel reflecties op en kan nagalmgeluid gemakkelijk tot gehuil leiden. Op dit moment, als de mixer te laag wordt geduwd, voldoet de luidheid niet aan de vraag, kan het publiek de inhoud niet duidelijk horen en is de push te groot en is het gemakkelijk om te gillen. Daarom is het erg belangrijk om het spreekinterval van de spreker nauwkeurig in te schatten bij het plaatsen van de microfoon.
Als er veel mensen praten en er meerdere microfoons moeten worden geplaatst, moet de afstand tussen de microfoons groter zijn dan 3 keer de afstand tussen de geluidsbron en de microfoon (dat wil zeggen dat aan het 3: 1-criterium is voldaan) om de fase te verminderen interferentie wanneer de signalen worden toegevoegd. fenomeen.
Wanneer een persoon spreekt en twee of meer microfoons nodig heeft om het geluid op te pikken (zoals een verklaring afleggen), moeten de twee of meer microfoons zo dicht mogelijk zijn en moet de afstand tussen elke microfoon en de geluidsbron (de mond van de spreker ) moet worden gehandhaafd.Probeer zo vlak mogelijk te zijn om fase-interferentie te voorkomen wanneer de signalen worden toegevoegd. Besteed op dit moment speciale aandacht aan de gemeenschappelijke microfoonfase. Neem als voorbeeld twee microfoons. Als het geluid van de twee microfoons niet zo hard is als een van de microfoons, wordt er vermeld dat de twee microfoons in fase zijn. Op dit moment moet de fase van één microfoon worden aangepast. Over het algemeen ligt het probleem in de microfoonlijn. Pas gewoon de bedrading van een microfoon aan. Wanneer de microfoonstandaard is geplaatst, aangezien veel microfoonstandaarden statieven zijn, moet het zwaartepunt van de microfoon op een bepaalde voet worden geprojecteerd nadat de microfoon is geïnstalleerd. Bovendien mag de beweegbare stang van de geïnstalleerde microfoon niet te lang worden getrokken om te voorkomen dat de microfoon het zwaartepunt overschrijdt. De beugel valt buiten de schaal.
3. De geluidstest van de microfoon
Vanwege de bijzonderheid van de vergaderruimte is het in de meeste gevallen niet mogelijk om de spreker naar de locatie te laten komen om het geluid te testen (de leider spreekt bijvoorbeeld), dus pas het volume gewoon aan het volume van de normale persoon aan, en probeer de eerste zin van de spreker aan te laten komen. Het volume is matig (de grootte van het geluid is matig zonder gehuil), maar er moet voldoende conditionerend vermogen zijn. Maar als er veel microfoons zijn, moet de tuner herhaalde aanpassingen uitvoeren tussen de mixer en de microfoon, wat erg lastig is en weinig stroom verbruikt.
Hier is een kleine truc, namelijk om de microfoon in de toekomst te plaatsen, de mixerfader van alle microfoons op de laagste positie te zetten, de versterkingsknop op de kleinste plaats af te stellen en vervolgens de eindversterker in de juiste positie te zetten voor normaal gebruik. , en stel de mixer in als de master Druk de output naar 0dB, en duw vervolgens de corresponderende fader van een microfoon naar het hoogste niveau van het kanaal (meestal 10-12dB voor de mixer), en pas dan langzaam de gain-knop van de microfoon aan op de mixer, en controleer het geluid zorgvuldig totdat u een licht gierend geluid hoort, beweeg de knop 3dB terug en trek vervolgens de fader terug naar 0dB. Op deze manier kan de microfoon ervoor zorgen dat de spreker een bevredigend volume en luidheid heeft, maar ook geen gehuil veroorzaakt. Als de stem van de spreker laag is, is er voldoende marge (13dB) voor aanpassing. Gooi andere microfoons op dezelfde manier weg. Na deze aanpassing zal het samen inschakelen van meerdere microfoons geen gehuil veroorzaken.
Onze andere producten:
